зачуять

зачуя/ть сов. кого-что разг.

1 сезиб (пайқаб) қолмоқ, ҳидини (исини) олмоқ; ~ть дичь илвасиннинг исини олмоқ;

2 перен. сезмоқ, билмоқ; билиб қолмоқ; кони ~ли близкий отдых отлар дам олиш яқинлигини билишди.