захиреть

захире/ть сов. (несов. хиреть) разг.

1 заифлашмоқ, мазаси қочиб (нимжон, беқувват бўлиб) қолмоқ; ~ть от болезни касалланиб нимжон бўлиб қолмоқ;

2 перен. камқувват бўлиб қолмоқ, хароб (абгор) бўлиб қолмоқ; пастлашиб кетмоқ; хозяйство ~ло хўжалик хароб (абгор) бўлиб қолди (пастлашиб кетди).