затаить

затаить сов. (несов. затаивать) что дилда (кўнгилда) сақламоқ, кўнгилга тугиб қўймоқ, яширмоқ, сир тутмоқ; ичга ютмоқ (солмоқ); билдирмаслик; ~ злобу ғазабини яширмоқ, ғазабини билдирмай яшириб юрмоқ; ~ обиду в душе аламни ичга ютмоқ; ✦ ~ дыхание нафас чиқармай турмоқ.