застывший

1 прич. от застыть;

2 в знач прил. совуб қотган, қотиб қолган; ~ая лава совуб қотиб қолган лава;

3 в знач. прил. разг. музлаб қолган, муз қоплаган, муз қоплаб тўхтаган; ~ая река музлаб қолган дарё;

4 в знач. прил. разг. совқотган, тўнгиб қолган; ~ие руки совқотган қўллар;

5 в знач. прил. ҳаракатсиз қотган, карахт, тинч, сокин; ўлик; ~ий воздух тинч (сокин) ҳаво; ~ее выражение карахт (ўлик) чеҳра.