застлать

застла/ть, -телю, -телешь сов. (несов. застилать) что

1 тўшамоқ, ёзмоқ, солмоқ, ёпмоқ; ~ть пол ковром полга гилам тўшамоқ;

2 қопламоқ, босмоқ, тутмоқ; тўлмоқ; қоплаб олмоқ, босиб кетмоқ, тўлиб қолмоқ; дым ~л небо осмонни тутун қоплаб олди; слёзы ~ли глаза кўзлар ёшга тўлди.