запороть

запороть I, -орю, -орешь сов. (несов. запарывать I) кого-что разг. уриб (савалаб) ўлдирмоқ, ўласи қилиб урмоқ.

запоро/ть II, -орю, -орешь сов. (несов. запарывать II) прост.

1 кого ёриб (чавақлаб) ташламоқ, қорнини ёриб ўлдирмоқ; кабан ~л собаку қобон итни ёриб ташла(б)ди;

2 что бузмоқ, бузиб қўймоқ, брак қилмоқ, яроқсиз қилиб қўймоқ; ~ть деталь детални бузиб қўймоқ.