запор

запор I м

1 разг. по гл. запереть;

2 қулф; занжир, зулфин; тамба, тиргак; дверь без ~а қулфсиз (қулфи йўқ) эшик; ~ компаса компас қулфи; ✦ быть на ~е ёпиқ (берк) бўлмоқ, қулфлоғлиқ (ёки занжир, тамбаланган) бўлмоқ.

запор II м ич қотиш, қабзият.