замучить

замучи/ть сов. (несов. замучивать) кого-что

1 қийнаб жонини олмоқ, азоблаб ўлдирмоқ, адойи тамом қилмоқ; ~ть пытками қийнаб (қийноққа солиб) ўлдирмоқ;

2 қийнамоқ; безор қилмоқ, тинкасини қуритмоқ, жонига тегмоқ, жондан тўйдирмоқ; ~ть кого-л. вопросами саволлари билан безор қилмоқ; головная боль ~ла меня бош оғриғи менинг тинкамни қуритди; его совесть ~ла уни виждон қийнаб қўйди, у виждон азобида қолди.