закоченеть

закочене/ть сов. (несов. коченеть 1) совқотмоқ, совуқ емоқ, қотиб (тўнгиб) қолмоқ, муз-кесак бўлиб кетмоқ; у меня ~ли руки қўлларим совқотди (қотиб қолди).