ярыга


ярыг/а м
1 ист. ярига (16-17- асрларда Россияда: энг камбағал айрим гуруҳларнинг вакили); судовые ~и кема яригалари (мас., бурлоқлар, юкчилар ва ш. к.);
2 ист. ярига (қадимги Русьда: энг кичик даражадаги полиция ходими);
3 уст. бузуқ (бебош) одам, пиёниста.

Рўйхатга қайтиш