внимать

внима/ть, -аю, -аешь и уст. поэт, внемлю, внемлешь несов.

1 (сов. внять) кому-чему и без доп. уст. эшитмоқ, қулоқ солмоқ, тингламоқ;

2 кому-чему высок. диққат қилмоқ, диққат билан қарамоқ, кузатмоқ; Весь мир ~ет гигантской битве [под Москвой]... (А. Н. Толстой) Бутун жаҳон Москва бўсағаларидаги зўр жангларни диққат билан кузатмоқда (бутун жаҳоннинг диққати Москва бўсағаларидаги улкан жангларда).