витать


витать несов.
1 уст. яшамоқ, истиқомат қилмоқ, юрмоқ;
2 айланиб юрмоқ, ўралашмоқ, мавжуд (бор) бўлмоқ; уфурмоқ; запах пороха ~л над бойцами жангчилар устида порох ҳиди уфуриб турар эди; смерть ~ет над ним ажал унинг устида айланиб (ўралашиб) юрипти; ~ть в облаках (или в эмпиреях) или ~ть между небом и землёй хаёл осмонида (кўкларда) учмоқ, хаёлга берилмоқ, хаёлпарастлик қилмоқ.

Рўйхатга қайтиш