вещать

вещать несов.

1 высок. уст. тантанавор гапирмоқ, қатъият билан айтмоқ, демоқ;

2 башорат (каромат) қилмоқ, олдиндан хабар бермоқ;

3 радио орқали (радиодан) эшиттирмоқ, радио эшиттирмоқ.

Рўйхатга қайтиш