удесятерённый


удесятерённ/ый, -ая, -ое
1 прич. от удесятерить;
2 в знач. прил. ўн ҳисса (жуда, ғоят) кўпайган, кучайган, зўрайган; кучли даражада (шиддат билан) бўладиган; ветер дул с ~ой силой шамол ўта шиддат билан эсди, шамол ғоят авжига чиқди.

Рўйхатга қайтиш