угодник


угодник м
1 разг. хушомадгўй, лаганбардор; окружил себя подхалимами и ~ами у ўз атрофига хушомадгўй ва лаганбардорларни тўплаб олди;
2 рел. авлиё, худо суйган банда; ✦ дамский ~ хотинларнинг кўнглини овловчи (шахс), хотинпараст.

Рўйхатга қайтиш