увянуть

увя/нуть сов. (несов. вянуть и увядать)

1 сўлмоқ, қуримоқ, сўлиб (қуриб) қолмоқ; хазон бўлмоқ; цветы ~ли гуллар сўлиб қолди; природа ~ла табиат хазон бўлди;

2 перен. сўлмоқ, сўнмоқ, йўқолмоқ, пучга чиқмоқ; ~ла её красота унинг (аёлнинг) чиройи (гўзаллиги, ҳусни) сўнди; ~ли мечты умидлар пучта чиқди.