уязвлённый


уязвлённ/ый, -ая, -ое
1 прич. от уязвить;
2 в знач. прил. ранжиган, хафа бўлган, иззати нафси (нафсонияти) оғриган, таҳқирланган; ~ое самолюбие таҳқирланган иззати нафс.

Рўйхатга қайтиш