ухнуть

ухну/ть, -ну, -нешь сов. (несов. ухать)

1 «уҳ» деб ҳайрон қолиш, қўрқиш, таваккал қилиш, кучаниш, оғриқ сезиш каби туйғуларни ифодаламоқ; вой (оҳ, уҳ, эҳ, ҳаҳ ва ҳ.) деб қичқирмоқ;

2 гумбурламоқ, гумбурлаб кетмоқ; гумбурлаган (қарсиллаган, гурсиллаган овоз чиқармоқ); ворота тяжело ~ли дарвоза гумбурлаб ёпилди;

3 что гумбурлатиб қулатмоқ, қарсиллатиб ташлаб юбормоқ; ~ть камень в овраг ҳарсанг (тош)ни жарга гумбурлатиб қулатиб юбормоқ;

4 прост. гурсиллаб (гумбурлаб) қуламоқ, шалп этиб (шалоплаб) тушмоқ; ~ть в болото ботқоққа шалп этиб йиқилиб тушмоқ;

5 что прост. керагидан ортиқ (ортиқча) кетказиб қўймоқ; сарф қилиб юбормоқ; ~ть уйму денег бир қоп пулни сарф қилиб ташламоқ;

6 прост. тамом бўлмоқ, тугаб қолмоқ, совурилмоқ; ~ли денежки пул ўлгир совурилиб кетди;

7 кого-что или по чему прост. гурсиллатиб (қарсиллатиб) урмоқ, тарсиллатиб солмоқ; ~ть кулаком по столу мушти билан столга қарсиллатиб урмоқ.