утаить

утаить сов. (несов. утаивать) что

1 яширмоқ, бекитмоқ, сир сақламоқ; ~ правду ҳақиқатни яширмоқ; шила в мешке не утаишь посл. қопда бигизни яшириб бўлмайди, ойни этак билан ёпиб бўлмас;

2 ўғирлаб олмоқ, билдирмай ўзиники қилиб олмоқ, жиғилдонга урмоқ; ~ чужие вещи бировнинг нарсаларини яширинча ўзиники қилиб олмоқ.