урочище

урочище с

1 табиий чегара (тоғ, дарё, ўрмон каби);

2 ўзининг табиий белгилари билан бошқаларидан ажралиб турувчи ер (мас., дала ўртасидаги дарахтзор, ботқоқ ва ш. к.).