уничтожающий
уничтожающи/й, -ая, -ее
1 прич. от уничтожать;
2 в знач. прил. ҳалок қиладиган, йўқ қиладиган, ер билан яксон қиладиган, ҳалокатли, беомон; пулемётчики открыли ~й огонь пулемётчилар ер билан яксон қиладиган (тутдек тўкадиган, беомон, ғоят кучли) ўт очдилар;
3 в знач. прил. жуда аччиқ, қаттиқ (ҳақоратли), суяк-суякдан ўтиб кетадиган; қақшатқич; наговорил ему много резких, ~х слов унга кўп қўпол, (заҳардек) аччиқ сўзларни тўкиб солди;
4 в знач. прил. нафратли, ерга киргизиб юборадиган; девушка бросила на него ~й взгляд қиз унга нафрат-ғазаб билан (еб юборгудек бўлиб) қаради.