умора

умора ж, в знач. сказ. разг. ўта кулгили, ғоят кулгили; жуда қизиқ (нарса ёки ҳодиса); слушать его - прямо ~! унинг гапларини эшитсанг, кулавериб ўласан (ичагинг узилади)!