уединённый


уединённ/ый, -ая, -ое
1 прич. от уединить;
2 в знач. прил. ёлғиз, якка, танҳо, алоҳида ажралиб турадиган; ~ая жизнь ёлғизликда ҳаёт кечириш;
3 чекка жойдаги, одамлардан узоқдаги; хилват жойдаги; ~ый дом чеккадаги (одамлардан узоқдаги) уй.

Рўйхатга қайтиш