убитый

1 прич. от убить 1; 2 в знач. сущ. ~й м ўлдирилган, қатл қилинган; раненые и ~е ярадорлар ва ўлганлар (ўлдирилганлар);

3 в знач. прил. перен. ғамгин, қайғули, кўнгли синиқ; у него ~й вид у ғамгин (қайғули) кўринади; ~й горем бошига мусибат тушган, ғам билан адо бўлган; ✦ ~й богом разг. уст. худо урган, ақли пастроқ, телбароқ (одам); сидит как ~й руҳсиз (ўликдай) ўтирипти, унинг руҳи тушган; спит как ~й донг қотиб ухламоқда.