тычок

тычок м, р. -чка

1 прост. туртки, зарба (қулоч ёймасдан, қулочкашламай урмоқ); ~ в зубы тишга урмоқ (туртмоқ); ударить с тычка қулочкашламасдан урмоқ (туртмоқ);

2 спец. прост. ерга қоқилган қозиқ; тычки для подпоры винограда ишкомни (токни) тираб қўйиш учун қўйилган қозиқлар;

3 прост. учи чиқиб (кўриниб) туртиб турган қаттиқ нарса;

4 спец. кўндаланг терилган ғишт.