тупик

тупик м, р. -а

1 тупик, боши берк кўча, халта кўча;

2 боши берк из (йўл); железнодорожный ~ темир йўл тупиги;

3 перен. қийин (мушкул) аҳвол, иложсизлик, чорасизлик, боши берк кўча; оказаться в ~е мушкул аҳволга тушиб қолмоқ; найти выход из ~а қийин ҳолатдан чиқиш йўлини топмоқ; переговоры зашли в ~ музокаралар боши берк кўчага кириб қолди;

4 спец. кесмас пичоқ (тиғи кесмайдиган пичоқсимон, икки томонда дастаси бўлган кўнчилик асбоби); ✦ ставить в ~ кого қийин аҳволга солиб қўймоқ; стать в ~ боши берк кўчага кириб қолмоқ, қийин аҳволга тушиб қолмоқ.