трах


трах межд.
1 разг. қарс, гурс, гуп (ундов сўз);
2 в знач. сказ. разг. тарақлатмоқ, қарсиллатмоқ, гурсиллатмоқ, қарсиллатиб (тарақлатиб) урмоқ; он взял чашку и ~ её об пол у чашкани (кўтариб) полга тарақлатиб урди;
3 в знач. сказ. прост. кутилмаганда, тўсатдан, бирдан; ~ меня по плечу! елкамга тўсатдан гурс этиб урди (шап этиб туширди).

Рўйхатга қайтиш