точить

точить I, точу, точишь несов.

1 (сов. наточить) чархламоқ, қайрамоқ, қайраб ўткир қилмоқ; ~ ножи пичоқларни қайрамоқ (чархламоқ); ~ топор болтани чархламоқ (қайрамоқ);

2 разг. учламоқ, уч чиқармоқ, ўткир қилмоқ; ~ карандаши қаламларнинг учини чиқармоқ;

3 (сов. выточить) что и без доп. йўниб, қириб (мослаб) ясамоқ; ~ детали (йўниб, қириб) деталлар ясамоқ; ~ деревянные ложки (йўниб, қириб) ёғоч қошиқлар ясамоқ;

4 что кемирмоқ; чиритмоқ; тешмоқ, емоқ, еб ўймоқ; короед точит дерево пўстлоқхўр (қурт) дарахтни кемиради; ржавчина точит железо занг темирни еб чиритади (ўйиб юборади); моль точит сукно куя мовутни ейди (қирқиб кетади); капля точит камень посл. томчи тошни (ҳам) тешади;

5 перен. кого-что қийнамоқ, эзмоқ, азобламоқ, адо қилмоқ; горе точит кого-н. ғам одамни адо қилади; ✦ ~ (зуб) зубы на кого см. зуб; ~ лясы см. лясы; червь точит кого ташвишли ўй-хаёллар, ғам-ғуссалар ҳақида.

точить II, точу, точишь несов. что, книжн. уст. ўзида нам чиқармоқ, секингина оқизмоқ, томизмоқ; ~ слёзы секин-аста йиғламоқ, кўз ёши тўкмоқ.