топнуть

топнуть I сов. и однокр. от топать; ерни тепмоқ; (бир) тепинмоқ, (бир) депсинмоқ; тепиниб (депсиниб) қўймоқ; ~ в гневе ногой жаҳл устида ерни тепмоқ, ғазаб билан депсинмоқ.

топнуть II несов. прост. ботиб кетмоқ, чўкмоқ, ғарқ бўлмоқ.