толпа


толп/а ж, р. -ы, мн. толпы р. толп
1 оломон, бетартиб йиғин (тўда); ~а народа бетартиб тўланган халойиқ, оломон; ~а ребятишек бир тўда бола; весёлая, шумная ~а хушчақчақ, шўх оломон;
2 в знач. нареч. ~ой бир тўда бўлиб, йиғилишиб, тўпланишиб, тўпланиб; стоять ~ой тўпланишиб турмоқ;
3 в знач. сказ. разг. жуда кўп, бир тўда, ҳисобсиз;
4 оддий кишилар, халқ, омма.

Рўйхатга қайтиш