швец

швец м, р. -а уст.

1 тикувчи, машиначи;

2 этикдўз (Украинада); ✦ и ~, и жнец, и в дуду игрец посл. ҳам тикувчи, ҳам ўроқчи, ҳам сурнайчи (ҳамма иш қўлидан келади ёки ҳамма ишни ўзи қилишга мажбур маъносида).