шмыг

шмыг межд. в знач. сказ. прост. лип (шип) этиб (тезлик, чаққонлик билан) кирмоқ ёки чиқмоқ, ғойиб бўлмоқ ва ш. к.; кошка ~ на улицу мушук лип этиб кучага чиқди.