становой
станово/й, -ая, -ое
1 прил. от стан II, 3; даҳага (даҳа полиция бўлинмасига) оид; даҳа (даҳа полиция бўлинмаси)...; ~е управление стан (даҳа) бошқармаси;
2 в знач. сущ. ~й м то же, что ~й пристав; ~й пристав даҳа полицияси бошлиғи; ~й хребет 1) прост. уст. умуртқа; 2) перен. чего асосий (энг муҳим) нарса, негиз; ~й якорь мор. асосий (катта) лангар.