срубить

срубить, срублю, срубишь сов. что

1 (несов. срубать) кесмоқ, кесиб ташламоқ (олмоқ); ~ голову калласини кесиб ташламоқ, бошини (калласини) олмоқ;

2 (несов. срубать) кесмоқ, қирқмоқ, кесиб (қирқиб) олмоқ, кесиб (қирқиб) ташламоқ; ~ дерево дарахтни кесмоқ (кесиб ташламоқ); ~ лес ўрмо н даги дарахтларни кесмоқ (кесиб олмоқ, кесиб ташламоқ); ... у колодца срублен лёд (Тендряков) Ќудуқ олдидаги музлар чопиб (қириб) ташланган;

3 ёғоч деворли иншоот қурмоқ; ~ дом еғоч деворли уй қурмоқ, ёғоч уй қурмоқ.