справедливость

справедливост/ь ж

1 адолатлилик, ҳаққонийлик, одиллик, тўғрилик; ~ь приговора ҳукмнинг адолатлилиги; ~ь решения қарорнинг тўғрилиги; ~ь претензии даьвонинг тўғрилиги (ҳаққонийлиги);

2 ҳаққоният, адолат, тўғрилик; чувство ~и ҳақ-ноҳақни ҳис қилиш, ҳаққоният туйғуси; восстановитъ ~ь адолатни тикламоқ; поступить по ~и ҳаққоният (адолат) юзасидан иш қилмоқ, ҳаққоний иш қилмоқ; по ~и говоря ҳаққоний гапирганда, тўғрисини айтганда; отдать ~ь кому-чему тан бермоқ, қойил қолмоқ, ростини (ҳақиқатни, ҳақни) айтмоқ, ҳақиқатга кўчмоқ.