сопутствующий


сопутствующи/й, -ая, -ее
1 прич. от сопутствовать;
2 в знач. прил. бирга юрадиган, ҳ амроҳ бўлган, бирга (баравар, бир вақтда) содир (воқе) бўладиган, бир вақтда юз берадиган; бирор нарса билан (нарсага) боғли бўлган; ~е обстоятельства кетидан келадиган аҳволлар.

Рўйхатга қайтиш