самотёк

самотёк м

1 ўз оқими билан келиб туриш; ўзи оқиш, оқим;

2 перен. ўзибўларчилик; пустить дело на ~ ишни ўзибўларч и ликка солмоқ (ташлаб қўймоқ); работу пустили на ~ ишни ўзибўларчиликка ташлаб қўйишибди.