слепить

слепи/ть I, -плю, -пишь несов.

1 кого уст. кўзини ўйиб олмоқ, кўр қилмоқ;

2 кого-что кўзни қамаштирмоқ, кўзни олмоқ (тиндирмоқ); яркий свет фар ~л глаза фараларнинг ёруғ нури кўзларни олар (қамаштирар) эди;

3 кого-что кўзни очдирмай қўймоқ, қарашга (к ў ришга) йўл қ ўймаслик, кўришга халал бермоқ; снег ~т глаза қор кўз очгани қўймайди.

слепить II, -плю, слепишь сов. (несов. слеплять)

кого-что (лойдан, гипсдан ва ҳ. к.) ясамоқ, қилмоқ; ~ статуэтку из глины лойдан ҳайкалча ясамоқ;

2 что ёпиш тирмоқ, ёпиштириб қўймоқ (уламоқ, бириктирмоқ, яма моқ, тузатмоқ); ~ края бумаги қоғознинг четларини қайириб ёпиштирмоқ; ~ разбитый чайник синган чойнакни яма моқ;

3 перен. что разг. наридан-бери қ урмоқ, ясамоқ, қилмоқ; ~ забор из жердей ходачалардан наридан-бери девор қилмоқ.