сгрызть

сгрыз/ть, -зу, -зёшь сов. (несов. сгрызать)

1 что чақиб емоқ; кемириб (ғажиб) емоқ, ғажиб (ёки чақиб) еб қўймоқ; ~ть сухарь сухарни кемирмоқ, кемириб емоқ; ~ть кость суякни ғажимоқ, ғажиб еб қўймоқ; белка ~ла все орехи олмахон ҳамма ёнғоқларни чақиб еб кўйди;

2 перен. кого разг. ичини таталаб адо қилмоқ; его ~ла совесть уни в иждон азоби адо қ илди.