свидетель

свидетел/ь м

1 гувоҳ, шоҳид; ~ь аварии авария гувоҳи (шоҳиди), аварияни ўз кўзи билан кўрган (авария тепасида бўлган) киши; оказаться нечаянным ~ем чего-л. бирор нарсага тасодифан шоҳид бўлиб қолмоқ;

2 бошидан кечирган (кўрган) киши, гувоҳ; писатели-~и гражданской войны гражданлик урушининг гувоҳи бўлган ёзувчилар, гражданлик урушини кўрган (бошидан кечирган) ёзувчилар;

3 юр. гувоҳ (судда, терговда); ~и защиты ҳи моя томонидаги гувоҳлар; ~ь обвинения айбловчи томонидаги гувоҳ; допрос ~ей гувоҳларни сўроқ қилиш;

4 юр. гу воҳ; вскрытъ завещание при ~ях пасиятномани гувоҳлар ҳузурида очмоқ; благородный ~ь ирон. холис кузатувчи, четда туриб (ишга аралашмай) кузатувчи; быть (или служить) живым ~ем чего жонли гувоҳ бўлмоқ, шаҳодат бер моқ, кўрсатмоқ; призвать (или пригласить) в ~и кого гу воҳликка чақирмоқ; гувоҳ (ёки далил) сифатида кўрсатмоқ.