стукнуть

стукну/ть сов. (несов. стукать)

1 кого-что и без доп. тақиллатиб (дукиллатиб, тарақлатиб) урмоқ, қоқмоқ; уриштирмоқ; ~тъ молотком по гвоздю болға билан михни урмоқ (қоқмоқ); он ~л кулаком по столу у мушти билан столга тарақлатиб урди (туширди);

2 кого и без доп. прост. урмоқ, туширмоқ, солмоқ; уриб ўлдирмоқ; ~ть по спине орқасига урмоқ (туширмоқ); его ~ли уни уриб ўл диришди;

3 без доп. тақиллатмоқ, қоқмоқ; ~ть в окно деразани тақиллатмоқ;

4 безл. тақиллаган (тарақлаган) овоз чиқармоқ, тақилламоқ, тақиллаб кетмоқ; что-то ~ло нимадир тақиллаб кетди;

5 безл. разг. тўлмоқ, кирмоқ, ур моқ; ему сорок ~ло у қирққа кирди (тўлди); у қирқни урди (уриб қўйди); в голову ~ло кому разг. бирдан мияга (ақлга) келди (келиб қолди); вино ~ло в голову вино мияга урди; вино маст қилиб қўйди.