стук


стук I м
1 тақиллаган (дукиллаган, тарақлаган) овоз, тақиллаш, дукиллаш, тарақлаш; тақир-туқур, тарақ- туруқ, дук-дук, дукур-дукур; ~ топора болтанинг дукиллаши (дукиллаб тушиши, урилиши); слышать ~ собственного сердца ўз юрагининг дукиллашини эшитмоқ; ~ пишущей машинки ёзув машинкасининг тақир-туқури; рама со ~ом захлопнулась ром тарақлаб ёпилди;
2 тақиллатиш, дукиллатиш, уриш, қоқиш; ~ в дверь эшик қоқиш, эшикни тақиллатиш; он вошёл без у эшик қоқмасдан кирди; у сўроқсиз кирди.
стук II межд.
1 тақир-туқур, тақ-тақ, дук-дук;
2 в знач. сказ. разг. тақиллатди, дукиллатди, дук этиб урди, қоқди; он ~ кулаком в дверъ у эшикни мушти билан дук этиб урди.

Рўйхатга қайтиш