стряхнуть

стряхну/ть сов. (несов. стряхивать)

1 кого-что қо қиб ташламоқ (юбормоқ); ирғитиб ташламоқ; ~ть снег с шапки қалпоқдаги қ орни (қалпоқнинг қ орини) қоқиб ташламоқ; ~ть пепел с папиросы папирос кулини қ оқиб ташламоқ; конъ ~л седока от суворини ирғитиб ташлади;

2 перен. что ирғитиб (отиб) ташламоқ, чиқариб (қочириб) юбормоқ; ~ть с себя оцепенение ўзини эсанкираш (қотиб қолиш) ҳолатидан чиқармоқ, эс-ҳушини йиғиб олмоқ.