странный

странн/ый I, -ая, -ое; -анен, -анна ажиб, ажойиб, таажжуб, қизиқ, ғалати, аломат, ғайриоддий; ~ый человек қизиқ (ғалати) одам; аломат одам; ~ое поведение қизиқ (ғалати) юриш-туриш (хулқ-атвор); ~ые привычки қизиқ (ғалати) одатлар (қилиқлар); с ним произошёл ~ый случай у ғалати (қизиқ) воқеага учради; мне показался ~ым этот вопрос бу савол менга қизиқ туйилди, бу савол мени таажжублантирди; (и) самое ~ое, что... энг қизиғи (таажжубланадиган жойи) шундаки...; ~ое дело в знач. вводн. сл. таажжуб, қизиқ; қизиғи шундаки, ...; ~ое дело, но я совсем не устал қизиқ (тавба), мен сира ҳам чарчаганим йўқ.

странный II: ~ человек уст. то же, что странник.