странник


странник м
1 уст. дарбадар (юртма-юрт) кезувчи, мусофирчиликда (ғ урбатда) яшовчи, мусофир; дарвеш;
2 перен. дайдиб юрувчи, дайди, дарбадар.

Рўйхатга қайтиш