стог

стог м предл. о стоге, в стогу, мн. -а ғарам, тўп; ~ сена пичан ғарами; бир ғарам пичан; метать ~ ғарам қилмоқ, ғарамламоқ; как иголка в ~е сена (исчезнуть, затеряться) топиб бўлмайдиган даражада йўқолмоқ, дарёга тушган игнадек йўқ бўлиб кетмоқ.