рыцарь

рыцарь м

1 ист. рицарь (Ѓарбий Европада: феодализм давридаги ҳарбий-заминдорлар табақасига мансуб киши);

2 перен. олижаноб (мард, фидокор) одам, танти; ~ революции революция фидокори (қаҳрамони); ~ печального образа Дон-Кихот (Сервантеснинг шу номдаги асари қаҳрамони); ~ без страха и упрёка книжн. олижаноб (мард) одам; ~ плаща и кинжала махфий қароқчилар ва қотиллар ҳақида айтиладиган ибора.