руина

руин/а ж

1 мн. ~ы книжн. хароба, вайрона; харобалик, вайроналик; ~ы города шаҳар харобалари;

2 перен. разг. қариб (мункиллаб) қолган одам, шарти кетиб парти қолган одам; превратиться в ~у қариб-чиримоқ.