растаять

растая/ть сов. (несов. растаивать и таять)

1 эримоқ, эриб кетмоқ; снег ~л қор эриди;

2 перен. бора-бора сўнмоқ, тарқалиб кетмоқ; эшитилмай ёки (кўринмай) қолмоқ; туман ~л туман тарқалди; в густом тумане ~ли фигуры лыжников қалин туман ичида чанғичилар қораси кўринмай кетди;

3 перен. секин-аста тугамоқ, тамом бўлмоқ; сбережения мои ~ли маблағим тамом бўлди;

4 перен. иймоқ, эримоқ, кўнгли юмшамоқ; ~ть от похвал мақтовлардан эриб кетмоқ.