разочарованный
разочарованный, -ая, -ое
1 прич. от разочаровать;
2 в знач. прил. кўнгли қолган, кўнгли совиган, ихлоси қайтган, умидсизланган, ҳафсаласи пир бўлган, умиди пучга чиққан; ~ человек ҳафсаласи пир бўлган (умидсизликка тушган) одам; ~ тон умидсизланиш оҳанги; умидсизланиб гапириш.